Doğumdan Sonra Hayat Var mı?

Karanlıktaymışlar. Ä°ki embriyo, bir ana rahminde… Her ÅŸeyden habersiz bekleÅŸiyorlarmış, sudan bir beÅŸiÄŸin içinde…
  
Sarılıp birbirlerine, karanlıkta uyumuÅŸlar öylece… Haftalar geçmiÅŸ, ikizler geliÅŸmiÅŸ. Elleri, ayakları belirginleÅŸmiÅŸ.

Gözleri çıktıkça meydana, ikisi de çevrede olup biteni fark etmiÅŸ… Ne rahat, ne güvenli bir dünyaymış bu…
  
Sıcak, ıslak, sevgi dolu… “Öyle güzel bir dünyada yaşıyoruz ki” demiÅŸler, “…bize ne mutlu…”
  
***

Gel zaman git zaman, çevreyi keşfe girişmişler. Bu karanlık dünyayı ve hayatın kaynağını deşmişler.
  
Onları besleyip büyüten kordonu fark edince O kordonla kendilerini var eden Anne’lerine şükretmiÅŸler.
  
Sonra baÅŸlamış bir varoluÅŸ tartışması: “Buraya nereden geldik, biz nasıl olduk” diye sormuÅŸ ikizler…
  
“Annemiz” demiÅŸ biri, “O bizi var etti, bize can verdi.”
  
“Ne biliyorsun” diye itiraz etmiÅŸ öteki, “Sen hiç Anneni görmedin ki…”: “Belki de
o sadece zihnimizdedir. Anne inancı bizi rahatlattığı için uydurduÄŸumuz bir ÅŸeydir.”  

  
***
  
Süredursun ana rahmindeki tartışma, ikizler büyüyüp gelişmişler. Rahme sığmaz olup tekmeleşmişler.

Artık parmakları ve kulakları varmış kerataların… Büyüdükçe anlamışlar ki, yolun sonu yakın…

Gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek; Karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek.
  
***

“- Buradaki hayatımızın sonuna yaklaşıyoruz” diye fısıldamış ikizlerden biri efkarla…

“- Ben gitmek istemiyorum” diye diretmiÅŸ öteki; “doyamadım ki daha hayata…”
  
“- Ama mukadderat alnına yazılandır; dua et, belki doÄŸumdan sonra hayat vardır.”

3 thoughts on “DoÄŸumdan Sonra Hayat Var mı?”

  1. çok güzel bir yazı ..

    Gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek; Karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek..

Bir cevap yazın


*