AÄŸlamak..

Aglamak bazi acilarda yetmez, bazi ölümlere

Örtüsüdür bazi acilarin, örter, örtülmez, savunur bir süre

Aglayanlar sevinmeli, sevin aglayabiliyorsan, acilar art arda dinmeli

Duru bir nöbetçe gibi, durur bir bekçi gibi, zaman gülmeli-gülmeli

Sevin aglayabiliyorsan, unutmanin kardesidir aglamak, uyur uyanir yataginda duygularin, düsüncenin kucaginda hep çocuktur aglamak

Sahi niye aglariz? Bazen canimiz yandiginda, bazen baskalarinin cani yandiginda ama en çok içimiz yandiginda.

Dil becerimiz yetmediginde, konusmayi beceremedigimizde akar yaslar ve dile gelir, aci söyler, mutsuzluk söyler, huzursuzluk söyler, korku söyler ama

illa ki çaresizlik söyler. Ne zaman ki, güç yetmez, ne zaman ki sabir yetmez, ne zaman ki dil bilgisi yetmez, aglariz.

Oysa, bazen hastalik gözyasidir ve nedensiz aglamanin gerçek nedeni depresyonundur, gözyasi kadar bizim olan sorunumuz, çözülmezse yasamimizi

kurutacak hastalik. Yaslanmanin, akli melekelerini kaybetmenin sonucu, nedensiz aglama belki de kendine aglama.

Bir cevap yazın


*