Görme engelli olmalarına raÄŸmen, parmaklarındaki dokunma hissi ile Kur’an okuyan öğrenciler, “Parmaklarımız aracılığı ile Kur’an okuyup Rabbimize kalbimizi açıyoruz” diyor.
Nefise AktaÅŸ onlardan biri, diyor ki:
“Kursa geldikten sonra Braille alfabesi ile Kur’an-ı Kerim okumayı öğrendim. Parmaklarımla ayetlere her dokunuÅŸumda Rabbim ile konuÅŸtuÄŸumu hissediyorum. Okurken O’nunla baÅŸ baÅŸa kaldığımı düşünüyorum. Her dokunuÅŸta Allah’a daha yakın olduÄŸumu idrak ediyorum.â€
Ben sadece bu haber, gören(!) ama okumayan bizlere ibret olsun istedim..
En son ne zaman Kur’an okumuÅŸtuk sahi?
En son ne zaman gözlerimizle Kur’an okuyup Rabbimize kalbimizi açtık?..
En son ne zaman gözlerimiz ayetlerle her buluÅŸtuÄŸunda Rabbimiz’le konuÅŸtuÄŸumuzu hissettik?..
En son ne zaman okurken O’nunla baÅŸ baÅŸa kaldığımızı düşündük.
En son ne zaman her bakışta, okuyuÅŸta Allah’a daha yakın olduÄŸumuzu idrak ettik?
Tıpkı haberdeki sadece “dış gözleriyle göremeyen” Nefise AktaÅŸ, Halime Arabacı, Cengiz Ä°lkbahar gibi..
En son ne zaman?
Rahmetin sağanak sağanak indiği iklimlerdeyiz, gözümüz görürken şükür ile okuyalım inşaAllah..
[AyÅŸe ReÅŸad]
Allahu teala elimizdeki nimetlerin kıymetini iyi bilenlerden eylesin.. Bende bir yerde kör olduğu halde dinleyerek hafız olan bir kardeşimiz olduğunu duymuştum..Allah (c.c.) göz nimetinden mahrum olan kardeşlerimizi cennetiyle mukafatlandırsın..